SUSMA

Eylül Alparslan

Susma!
Küçük çocukların haykırışı ilişsin kulaklarına.
Titretsin bedenini sel gibi akan kanlar.
Bir annenin feryadı değsin vicdanına.
Seni bekliyorum ey Müslüman! diyen Aksa hatırına...
 
Zincir vurulmuş yüreklere, bileklerden önce.
Duymaz oldu feryatları, Müslümanlar evinde!
Kör kesilmiş vicdanlar geziyor etrafta.
Bir değil binleri katleden bir İsrail ortada...
 
Yeryüzü ve sema ağlıyor insanlığa.
Eğer ölüyor ise bir bebek beşik çağında,
Yıkılıyorsa sığınağı olan evi başına,
İnsaniyet denen şey yok ortada...
 
Susma!
Sessiz çığlıklar ardından sesli akıyor gözyaşları.
Avucunu semaya açmış bir kız çocuğu,
Duasında bir umut,  gözünde bir ışık...
Ey insanoğlu insanlığın sonu olma!...