Eylül Alparslan

Sesimi duyan var mı?

Ben uyurken evim yıkıldı başıma.

Önce deprem sandım,

Meğer zalimin teki evimi bombalamış.

Annemi ve kardeşimi göremeyince yanımda

Anladım ikisini de almış benden

Hani çocuklara savaş açılmazdı?

Annemin kokusuna doyamadan öldü kardeşim

Ben anneme de kardeşime de doyamamış biriyim

Sesimi duyan var mı?

Bombanın isabet ettiği yerde enkaz içindeyim.

Etrafta çığlıklar var ama hâlâ beni buradan çıkaran olmadı.

Hissediyorum kolumun biri yok, peki nerede?

Ben niye hâlâ enkazın içindeyim?

Hani çocuklar öldürülmezdi?

Ölüyorum.

İçimde çığlıklar kopsa da sessizce terk ediyorum burayı.

Sesimi duyan var mı?

Birileri evime girdi.

Çekinmeden silah çekiyor eşime ,çocuğuma

Terk edecekmişim yuvamı, bedenimi terk etmeden.

Baksana şuna neler söylüyor duymuyor musun?

Gerçekten sesimi duyan var mı?

Kalleşin teki mabedimi yıkıyor

Ayaklarının altına almış değerlerimi

Utanmadan bana bakıp çiğniyor.

Dünyanın dört köşesinde Müslümanım diyenler beni sadece evinden izliyor.

Çocuğum ölüyor.

Eşim ölüyor.

 Annem ölüyor.

 Babam ölüyor.

 Gazze ölüyor!

 Ama insanlık hala izliyor.

 Sesimi duyan var mı?

Kategoriler: Şiir

1 yorum

Muhammet Enes Kaya · Aralık 22, 2023 4:06 pm tarihinde

Terk edecekmişim yuvamı, bedenimi terk etmeden ve dünyanın dört köşesinde Müslümanım diyenler beni sadece evinden izliyor cümleleri olan biteni o kadar iyi özetlemiş ki bir başka cümle bu kadar net tanımlayamazdı herhalde. Kaleminize sağlık.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir