Yiğithan Çakır
Açtı gözlerini yüzüne bakılacak yanı olmayan sabaha
Kalbinin manzarası, hüzün kokan bir geceyken
Ne olacaktı sanki görse o gözler
Güneşin kavurucu ateşini
Ömründen bir parça orada
Uzak ellerdeyken
Mideye inen tek bir lokmanın
Bir tutam zehirden farkı neydi ki

Dökülse dilinden sözcükler
Denizlere karışıp gidecek miydi
Anlatmaya kalksa içinde olup biteni
Üç beş kendini bilmez söz sesini duyurmaya yetecek miydi ki

Sessizce kağıtlara vurdu dilinden düşenleri
Vurdu vurmasına da
Hırçın bir nehir gibi akıp giderken zaman
Ömrü boş kalan sayfalara yetecek miydi ki
NE OLACAKTI SANKİ?

Kategoriler: Şiir

6 yorum

Chen · Nisan 15, 2021 2:18 pm tarihinde

Ah Yiğithan Çakır, üzümlü kekim

t · Nisan 15, 2021 3:23 pm tarihinde

bu şiir kime yazıldıysa çok şanslı 👉🏻👈🏻

    chen · Nisan 15, 2021 9:48 pm tarihinde

    bana yazmıştı 😀

      ğ · Nisan 15, 2021 10:03 pm tarihinde

      foton bile yok kesin senden yakisikliyim

cmax · Nisan 16, 2021 1:47 pm tarihinde

Harika olmuş, başarılarının devamını dilerim.

MEHMET ALİ SEL · Nisan 16, 2021 7:52 pm tarihinde

Başarılarını devamını dilerim kalemin üstad Cahiti hatırlattı bana yolundan asla sapma

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir