KİMİ ZAMAN

Elif Mert

Sürrealist bir şiirim kimi zaman,
Kimi zaman
Ağladığı belli olmasın diye
Ters çevrilmiş bir yastığım.
Kimi zaman
Tiyatronun trajedisiyim
Andromaque’nin sadakati, 
Pazar malı olmamalı bu kadar.
Vicario kardeşler kadar
Çaresizim kimi zaman
Mutsuzluğun, umutsuzluğun başkenti
Kimi zaman neşenin neşesiyim
Üstüm başım şiir.
Kum saati ile bakışıyorum
 Kimi zaman,
Akrep sokuyor kulağımı tik-tak
Zaman geçse de bazen
Hayat kısayken
Kuşlar uçmak bilmiyor.
Yaşamaya susuyorum kimi zaman,
Kimi zaman sadece susuyorum
Gürültülü bir sessizlikle
Çığlık çığlığayım.
Ölümüm, kelimelerden değil.
Mısra mısra yaşıyorum hayatı,
Üstüm başım şiir.