KAYIP ŞİİR

Şevval Ersoy

Kurumaz sanırdım çiçekler,
Dökülmezdi yaprakları sen gitmesen.
Gökyüzünden dökülen çiğ damlaları,
Ağlamazdı sen diye.
 
Bıraktığın kimsesizliğin ardına saklandım,
Sarıyor etrafımı ölümün cazibesi.
Ruhumun derinliklerindeki savaş son bulmuyor.
Hepsi senin eserin çocuğum,
Kendini kayıp şiirlere,
Ruhumu sensizliğe mahkûm ettin.