Muhammet Akif Kıroğlu
Zambaklara düşen karlar gibi geldin bana
Gözlerimin buğusunu silmediğin olmaz
Hiçbir gemi sığınmaz senin gibi limana
Hiçbir sanat  gözlerin kadar özgür olamaz 

Sorsalar paylașamaz seni ne güneş ne ay 
Ruhuna baksa güneş sönük kalır gözleri
Kirpiklerin bin mermi kașların kemankeș yay
Tüm iltifatlar senden alır güzelliğini

Gayya kuyundan sızarken mehtap damla damla
Düşsün gök yüzünden gönlüme bir kar tanesi
Kederin düşerse gönlüme bahtiyar olma
Diye atmaz kalbin, atamaz ki birtanesi.. 

Gün olur düşerse bize hasretinin borcu
Gülüşüm yetmez eksik kalırım sana derdi
Lütfolmaz mı kavuşmak sana ey zarif yolcu
Çok özledim ölmeden son kez, göresim geldi...


3 yorum

müphem · Şubat 22, 2021 5:06 pm tarihinde

bu şiir kime yazılmış ?

    M. Akif · Şubat 22, 2021 10:01 pm tarihinde

    Nasıl ki dünyaya neden döndüğü sorulmuyorsa șaire de șiirini kime yazdığı sorulmaz.

Şairin Abisi · Mart 6, 2021 7:31 pm tarihinde

Şair burada üzerinize alınabilirsiniz demek istiyor

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir