GÖKYÜZÜNDE

Mükremin Karaçam

Bir dem midir vuran maviye
Öfkesini kararan geceye saran
Bir sıcaklık gelip çalarken gök maviye
Ucu olmayan bir deniz gökyüzünde
 
Hayaller umutlar bir ışın demeti
Uzak bir galakside ben bekliyor beni
Eski bir dost şu yıldızdaki sanki
Sonsuzluğun dehşeti sarar gökyüzünde
 
Bir pilot olsam belki, dalar mıyım bu denize
Yahut bir astronot gibi, insem göğün kalbine
Ulaşabilir miyim o dosta, gökyüzü sinesinde
Kalbimdedir her zaman, aramam gökyüzünde
 
Bir başlangıcın izlerini taşır şu gezegenler
Bir sondan dem vurur patlayan yıldızlar
Benliğimi çekip yutar mı bu kara delik
Bunca anıyı tartar mı bir gök kubbe
 
Kendimi bulduğum bir bulut geçer bazen
Sonra kararır gökyüzü damlalar süzülür kalbime
Yere iner bir şimşek bir ormanın kalbine
Bazen yakar ormanı bazen şu ciğerimi
 
Serseri mayın mıdır şu gök taşı süzülen
Yoksa düşen bir anı mı geliyor geçmişten
Bir kor gökyüzünde sonumu müjdeleyen
Müjde mi kıyamet mi gökyüzünden bu gelen