KUDÜS BİZİM

Feride Yılmaz

Kudüs bizim! 

Bizim şehrimiz. 

Mescid-i Aksa ise bizim evimiz.

Ey kardeşim! Evet! Bizim topraklarımızı almak istiyorlar. Evet! Bizi istemiyorlar. Neden? Çünkü kendi ülkeleri onlara az geliyor, barbarlık yapmak istiyorlar, kan dökmek istiyorlar, bombalarla yıkılmış evler altında yetim kalmış çocuklar, dul anneler istiyorlar…

Her şey değişti. Kudüs değişti. Sokakları, parkları, okulları, evleri, hatta insanları bile… Eskiden sokakta oyun oynayan, koşan çocuklar vardı, sokakta geçimini sağlamak için alın teriyle evine ekmek parası götüren yiğit babalar vardı. Bir aş yaparken çocuğuyla komşusuna yollayan fedakâr anneler vardı. Fırına ekmek almaya giderken hayâ içinde önüne bakan kız çocukları vardı.

Şimdi ise karanlıkta bombaların aydınlattığı sokaklar var, araba sesleri yerine silah sesleri var, bombaların yıktığı evde enkaz altında kalmış, bacağını kaybetmiş babalar var. Yetim, öksüz, “Ben annesiz babasız ne yapacağım?” diye düşünen çocuklar, evlerde tüten soba yerine yangında kül olmuş evler var.

Amma velakin pes eden çocuklar yok. Asla da olmayacak! “Kullun min indillah!” “Her şey Allah’tandır!” diyen çocuklar; evet bu dünyada annesiz babasız kaldık ama onlar bizi diğer dünyada bekliyorlar, diyen Fatımalar ve Zeynepler var. Evet küçüğüm onlarla savaşamam ama ahirette Allah’a (c.c.) şikâyet edeceğim, diyen Ahmetler var.

Kudüs bizim! Kudüs bizim şehrimiz. Onu asla bizden alamazlar. Alamayacaklar da!