Salih Emin Demir
Acıtıyor son yaşananlar
Bir dost sızısı, kanayan yaralar
Artık konuşulmayacak olanlar
Önü nefret arkası pişman bakışlar
 
Ayrılığın, ölümün olduğu bir velvelede
Verdiğimiz değer gözümüze perde
Dostlar yiter, gülüşülür dermansız derde
Sevgili bir nefes, bir çare bende
 
Gölgesinde nefeslendiğim bir ağaç var
Onca şey, bunca zaman, hep aklımdalar
Gamı, kederi ayrılmaz,unutulmazlar
Önümde bir sürü kağıt, sızlanıp dururlar
 
Koca bir çınarmış aslında sığındığım
Son günlerimi bilir, yolumu gözlermiş
Meğer canımı yakmış, kendimden habersizmişim
Allah'tan bu acıyı iyi ki çekmişim…


Kategoriler: Şiir

0 yorum

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir