Keloğlu
Söz geldi yolda kaldı
Söz geldi dağı aştı
Söz oldu dize geldi
Söz idi şiir oldu

Kelimeler buluştu
Ahenk ile tutuştu
Ah-u zara kavuştu
Dert idi şiir oldu

Sükûn iken konuştu
Konuşurken de sustu
Aşka geldi gül oldu
Gül idi şiir oldu

Gözdeki alev soldu
Tendeki ruh da uçtu
Meşherde canlar korktu
Ruh idi şiir oldu

Sesi efgânı buldu
Beti ebyâzı buldu
Ölümde onu buldu 
Mevt idi şiir oldu

Keloğlu da kör oldu
Yareni görmez oldu
Yar için ateş oldu
Nâr idi şiir oldu
Kategoriler: Şiir

0 yorum

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir