ÖLÜM NAĞMELERİ

Merve Karadağ

Kalemimden dökülür ölüm nağmeleri...
Ölümün kör kuyuları derler nedendir bilinmez , 
İnsanoğlunun da kör olduğu gibi. 
Kağıda dökülen elem, ferahlatır içi. 
Yüreğinin  kör kuyularına dökülür,su misali. 
Kör kuyulara bağırdım  kederimi ,almadı içi. 
Su çektim kova kova, şifa misali. 
Benim gönlüm bir çare, ölüm git gayri.