Ferhat Kaya

Bir yol,

Bir minibüs,

Omzumda yabancı bir nefes,

Karşımda egoya doymamış bir çift göz,

Minibüsü, otobüse çevirmek için her durakta adam alan şoför,

Şoförün yanında sohbet açmak için kırk vites değiştiren bir adam,

Kulaklığı takıp insanlara küsen küpeli bir genç,

Yaşlılığın yorgunluğuna bir yol daha ekleyen bir kadın,

Çocuğuna ve eşine gölge yapmak için yol boyu güneşe direnen bir abla,

Ayakta ter seline teslim erkekler,

Şoförün klasik kurtarmıyor muhabbetleri,

Bir mesaja gülümseyen genç bir kız,

Sevdiğini inandırmak için ekran görüntüsü atma teklifi yapan bir genç,

Çantasına gurbet doldurup memlekete gülümseyen iki çift öğrenci gözü,

Yaza boyanmış bir asfalt,

Cama yapışan sıcak,

Klimayı enflasyona ayarlı,

Yakıt kurbanı bir minibüs dolusu halk,

Bir yol,

Bir minibüs,

Bin bir insan ve düşünce,

Gidecekleri yerler belli,

Ama gelecekleri belli olmayan bir minibüs dolusu insan.

Aslında ülkenin hali,

İneceklerin parası hazır,

Durağını bilenin işi,

Terleyenin yükü,

Ayakta olanın düşüncesi,

Gaza basanın muhabbeti,

Kulak takanın müziği,

Gidecek yolda kaza yapacağı belli olmayan bir minibüs işte…

Kategoriler: Şiir

0 yorum

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir