Bazen bakmaktan başka çare kalmaz
İnsan hep ulaşamadığına bakar hasretle, özlemle
Çalkantılı bir ilçe otobüsündeki sessizlik
Bakarken ne kadar sessiz olunabilirse
Elinle dokunamadığına için için susarsın
Bir nasılsın firar etmek ister gönlünden
Döver durur dilindeki koğuşun demirlerini
Hep yanında olmak istediğine uzak olmak suçudur
Aynı çatı altında altı adım yakında susulur
Hâlbuki gönül almaktan bu kadar mı korkulur
Bakmışsın, susmuşsun, biraz daha insanoğlu
Zaman birikmiş, keşkeler sıra sıra dağlamış gönlünü
Teslimiyetinde dört mevsim yaprak dökecek kalbin
Geç olmadığının herkes farkındadır
Bakıp susmaktan ibarettir bunca kuruntun
0 yorum