Eylül Alparslan

Ne zaman unuttum kafamdaki hayali,
O zaman başladım yaşamaya.
Ne hayalmiş öyle, imkansız meğer
Öldürmüş içimdeki umut tanelerini.


Ne zaman unuttum kafamdaki hayali,
O zaman başladım anlamaya.
Ne umutsuzmuşum dünyaya karşı,
Hem çaresiz hem mahzun.


Ne zaman unuttum kafamdaki hayali,
O zaman başladım yaşamaya.
Ne hayalmiş öyle, sadece vakit hırsızı.
Çalmış tüm zamanımı, çalmış aklımı.


Ne zaman unuttum kafamdaki hayali,
O zaman başladım yaşamaya,
Ne amansız bir şeymiş
Öldürdü sandım içimdeki hisleri.


Ne zaman unuttum kafamdaki hayali,
İşte tam o vakit gerçekten başladım yaşamaya.
Sevmek ne güzel şeymiş, sevdim bende çoğu şeyi.
Ne hayalmiş öyle, sayesinde anladım
Hayal kurmak bile güzelmiş.
Kategoriler: Şiir

0 yorum

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir