İNSAN

Dilhun

İnsan, insana yük olur,
Yaralarına merhem olacağı yerde.
Gam olur, keder olur insan,
Can olacağı yerde.

Yükleri ağır gelene yol bitmez,
Derdini söylemeyene derman gelmez.
Lisana zor gelen kelâmın telaffuzunu,
Dudaklar bile dökmek istemez.

Tüm bu yükleri sırtlanır da insan,
Nereye dem vuracağını,
Nerede kaybolup, nerede soluklanacağını,
Zamanı durdurup, nerede kendini avutacağını bilmeden.
Sadece sessizce yürür,
Gönlünün arzu ettiği yere hiç düşünmeden.
   Yol uzun…
   Yolcu yorgun…
   Yükler ağır gelir insana…