Salih Emin Demir

Ölüyorum
Şu loş ışığın altında 
Gün geçtikçe eriyorum 
Bir şeylerin değişmesi
Pek olası görünmüyor 
Aklım yine karanlığa gömülüyor 
Ve ben zaman zaman 
Ölüyorum 

Tanıdık simalar yakıyor canımı 
Ben bu uğraşa şaşıyorum 
Nefterimi kazanmak zor değil 
Kendimi kaybetmek istemiyorum 
Öfke hemen şu kapının ardında
Bir adım daha yaklaşıyor bana

Başka yolu yok mu huzurun
Leyla'ya Mecnun'a ne gerek 
Dört duvar yetmez mi cânânın cânına
Beşer neden bu kadar şaşıyor 
Nefis hep böyle nankör mü 
Salih bir kul olamam mı
Dostlar sahiden gülemez mi
Ben bu hayata şaşıyorum 
Ve ben yine 
Zaman zaman ölüyorum 
Kategoriler: Şiir

0 yorum

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir