Salih Emin Demir
Yokuşun başında ve yalnızım Her zamanki banktayım Çemkiren bakışlar seziyorum Bazıları üzerimden geçiyor Aklım dolu gökyüzü bomboş Yağmur da yağmıyor ki fena Git diyor artık kaldırımlar Seni tutan bir şey yok burada Dost bir ayak sesi olsa keşke Şu manasız taşların arasında Birisi çekip çıkarsa ya beni Tutup savursa aydınlığa Malum sokakta yürüyorum şuursuz Anılarım da paramparça Gülüşler her yana dağılmış Mutluluk batar olmuş canıma Bir daha geçer miyim bilmem Çiğner miyim yine kaldırımları Kim bilir ne zamandır ayrı Aşkı, özgürlüğü, aklı…
0 yorum