Muzaffer Melih Özbaş
Gülüşün uğruna ölünecek kadar güzel
Bana bir güldün divane oldum.
Beni sarhoş eden rüzgar senden esen
Aklımı yitirdim, biçare oldum.
 
 Gözlerin alevdendir bu karanlığı silen
 Bakışın bir ok gibi gönlüme değen
 Aşkın hazinemdir ruhuma sinen
 Zengin etti beni, avare oldum.

Kategoriler: Şiir

0 yorum

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir