Nergis Doğan

Bilseydim geleceğini en umarsız anımda

Ve bilseydim sende kaybolacağımı

Kapımı kilitsiz bırakır mıydım hiç

Bilseydim gözümün gözüne takılacağını

Bir sabah vakti durur muydum karşında

Karanlıklara yürüyecektim

Ne sen olacaktın bende ne de ben sende

Benden sana bir his kaldı mı o da bilinmez ya

Çok sürmedi kalışın, gittin

Kaçarcasına umarsızca gittin

Ben gülü koklamaya çalışırken

Diken ile kalakaldım kanayan avcumla

Kalakaldım yalnız bırakmayacak gözyaşlarımla

Ve acınası kalbimle

Evet acınası

Acınası ki kaptırdığı hayallerle kayboldu

Nasıl da kayboldu masal diyarında

Nasıl da zemin hazırladı kırgınlığa

Gene gelir misin bilmem

Gözlerin derinliğini görür, tebessümün ile tebessüm eder

O muhabbet ile hoş olur muyum bilmem

Şimdi gelsen kapılar açılır mı tekrar sanmam

Kategoriler: Şiir

0 yorum

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir