Eylül Alparslan

Beni anladığını sandığın yerde bırak.
Duyduklarını, duymadığın şeyler ile ört.
Bildiğinden emin olduğun gerçekleri,
Bilemediğin asıllar ile sakla.
Beni varken yok ettiğin gibi,
Yokken var etmeye çalış.
 
Beni anladığını sandığın yerde git.
Gidişlerinden dönüşlerin bile haberdar olmasın.
Söylediklerin, söylemediklerini
Anlattıkların, anlatamadıklarını yok saysın.
Beni göremeyen gözlerin gibi,
İşitmemiş kulakların hatırlasın. 
 
Beni anladığını sandığın yerde dön geri.
Dahası olamamış olacaklardan,
Düşmemiş yağmur damlalarından sakın.
Konduğum vakit aklının ucuna,
Elinin tersiyle geri yolla.
Silemediğin gibi tükenmez ile yazılmış olanları,
Yazama bir daha geçmiş anıları.
 
Beni unuttuğunu sandığın vakitte takıl.
Ne gerisin geriye sarsın her şey
Ne ileriye yorsun yönünü.
Bırak geçmiş mazide, gelecek ihtimalde kalsın.
Kategoriler: Şiir

0 yorum

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir