Elif Sakallı
Yitip giden gündüzü
Yeni gece kovalarken
Bir kerahat vaktinde
Gündüzünü kim yitirmişti?
Asrın kıymetini bilmeyenler mi?
Kim düşürmüş çocukluğunu yere
Nereye yetişirken
Düşüvermiş şuurundan
Ama düşmemiş ki kalbinden
O yüzden fark edip
Karar vermiş aramaya
Gelip geçtiği sokaklarda.
Ama artık o sokaklara
Kalbin geçidinde gidilebiliyormuş
Ve kalbin geçidinde
Zaman ve mekan yokmuş
Ve kalbi anda attıkça
Her attıkça
Kalbinde bir geçit açılıverecekmiş.
Sonra
Akşam ezanıyla
Atmaya başlamış.
Zaten kalbi atmadan
Nasıl yaşamış
0 yorum