Efe İdris Arslan

Benim dünyam sizinkine benzemez
Sofralara racon kesen bebekler, parklarda mafyalar,
Sokaklarda para babaları, banknottan çocuklar

Soyguncuların masum olduğu tek dünyadır benimkisi
Bir 15’lik banknotun kalbini çalmaya çalışırken 
Aynasızlara yakalanan bir gencin 
Cami saflarında bile yalnızlığa mahkûm edildiği
Ve namaz çıkışında kulaktan dolmalar dağıtan yaşlı amcaları kibarca reddettiği
Sonra sokaklara saçılan 15’likleri görünce dayanamayıp peşlerinden koşup topladığı 
Ve tam kumbarasına atacağı anda kendi 15’liği olmadığını hatırlayıp camdan savurduğu 
Acınası mı yoksa gülünç mü? 

Başrolünün aptal mı yoksa sadık mı olduğunu bilemediğim 
Ve her vakit camilerinin megafonlarından kayıp banknot anonslarının yapıldığı 
Paragöz bir dünyanın ortasında kala kalmış kendinin olmayana ellemeyen bir gencin 
Yardım çığlıkları ile sarsılan evlerinde mışıl mışıl uyuyan mahallelinin
Kendilerini çok iyi oldukları telkin etmekten geri durmadığı
İnsanların yalanları gerçek sandığı bir dünya 

Banknotu uğruna yaşayan bir başrolün
Sonunun bir sokak arasında fakir ama gururlu ölümü ile biteceği 
En başında belli olan bir roman benimkisi
Kategoriler: Şiir

0 yorum

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir