Elif Sakallı
İnsan bazen bir acı kahve içmeyi özlüyor. Özlediği acı kahve olduğu kadar halinden anlayan biriyle muhabbet, hoş sohbet. İnsan kendini kendine anlatamıyor. Yaptıklarına ettiklerine bir sebep arıyor. İşte muhabbet ettiği kişiyle gönülden gönüle bir yol kuruluyor. Başı sınuk olan o insan diğer gönle misafir oluyor bir süreliğine. Kendinde anlamlandıramadığı davranışlarına bir ışık ayna tutuluyor sanki. Ben şuna inanıyorum ki muhabbet etmek bir nimettir, rızıktır. Dünyaya tek gelmiş ve tek gidecek olan insana Rabbi tarafından tek başınalığına karşı verilmiş bir hediyedir.
Muhabbeti bana göre acı kahvenin yanında bereketli ve tatlı kılan şey Asr suresinde geçmekte olan kişilerin birbirine hakkı ve sabrı tavsiye etmesidir. Muhabbet ettiğimde zorluklarla başa çıkma gücümü fark ederim. Bazen öyle anlarım olur ki yeniden doğmuş gibi hatta kuş gibi hafiflemiş gibi hissederim. Yokuş çıkarken biriyle sohbet ederken nasıl çıktığını anlamazsın, bir bakmışsın yokuş bitmiştir ya onun gibidir üzerimde olan etkisi. Güzeller güzeli Rabbimin bana şah damarımdan(karotis arterimden) daha yakın olduğunu hissettirmesidir. Rabbimin ikimizin kalbine koymuş olduğu hubbun yani sevginin bir tezahürüdür adeta. Sevginin ise kaynağı tektir.
Rabbim yolumuza muhabbet edebileceğimiz halimizden anlayan insanlar çıkarsın. Vesselam…
0 yorum