Elif Mert
Titreyen yaprakların arasında Feryat, buzları kırdığında Düşer saltanatı leyleğin Ele kalır çocuklar Haroşa sabahlara uyanır Katledilmemiş tek güzdüm Diken kirpikler içinde Saatler kolumu keserken Susmayı lambadan öğrendim Sığınak aradım noktaya değin En çok ayaklar terk eder masalları Haber kesildiğinde Kaf'tan. Devrilecekken Solomon'da Oje yaptım dertlerimi Asetonla silmek için Perişan besteleri sindirdim Kâğıt kanıyordu gururundan.
0 yorum