Elif Mert

Titreyen yaprakların arasında
Feryat, buzları kırdığında 
Düşer saltanatı leyleğin
Ele kalır çocuklar
Haroşa sabahlara uyanır 

Katledilmemiş tek güzdüm
Diken kirpikler içinde
Saatler kolumu keserken
Susmayı lambadan öğrendim
Sığınak aradım noktaya değin 
En çok ayaklar terk eder masalları
Haber kesildiğinde Kaf'tan. 

Devrilecekken Solomon'da 
Oje yaptım dertlerimi
Asetonla silmek için 
Perişan besteleri sindirdim
Kâğıt kanıyordu gururundan.
Kategoriler: Şiir

0 yorum

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir