Eylül Alparslan
Bir kadın gidince evden, Mutfaktaki tıkırtılar da gider. Bir kadın gidince evden, Evdeki huzur da biter. Bir eş gidince senden, Yürekteki neşe de gider Bir kadın gidince senden, Yaslanılacak omuz da gider. Bir kız çocuğu gidince dünyadan, Dünyadan bir umut yok olur. Bir kız çocuğu gidince dünyadan, Gökyüzü maviliğini karaya vurur. Bir kadın, bir anne, bir çocuk... Senin elinle can veriyorsa, Başkasının susması ile yok oluyorsa, Görüp karşı çıkmayan yüzünden yitip gidiyorsa, Daha ne demeli insanlığa! Hey sen! Koruyup kollayacağına, Canını yakmak ne demek? Konuşarak halletmek varken, Değer mi dünyadan bir ses kesmek?! Gücü kadına kıza yeten sen! Kork! Gücü her şeye yeten Rabbinden. Hayattan hayat koparan sen! Kork hayatı verdiği gibi alacak olan gerçekten!
0 yorum