BİR GÜZ ŞARKISI

Keloğlu

İnleyen nâme, susmayan gönül
Bir kıdem basmış sırrıma kelam
 h etmem sana, gel de bir dökül
Kalem yazmıyor, nerede derman

Hû diye inle, susma ey neyzen
Kıdemsiz âlem, sessizdir nizam
Yapraklar sustu, söylemez hazan
Kalem değişti, kış geldi ferman

Bir kılıç sesi duymamış çocuk
Kelama hece katamıyorsam
Yıldızlar düştü, yerler çok soğuk
Kalem sivrildi ve sustu keman