VEDA-HÜDABİN

Hüdabin

Kar beyazlığındaki satırlar günlerdir yolumu gözlüyorlar. Zihnimde uzun zamandır demlediğim düşünceleri ama en çok gönül bahçemin her köşesini dolduran, ruhumu aksiyle boyayan duygularımı inci gibi yollarına dizeyim diye bekliyorlar. Beyhude kaçışım, biliyorum. İşte buradayım. Kaçtığım satırlardayım. Şu günlerde elime almaya imtina ettiğim kalemim ve kelâmımlayım. Söze nereden, nasıl başlasam hiç bilmiyorum.

Bir yol düşünün… Öyle bir yol ki, arşınladıkça geliştiğiniz, öğrendiğiniz, dersler aldığınız; her köşe başında huzuru soluduğunuz, ilerledikçe yükseldiğiniz; yükseldikçe yeni maceralara atılıp daha önce tatmadığınız, görmediğiniz şeyleri keşfettiğiniz, temaşasına doyum olmayan nice güzelliklere gark olduğunuz, her tarafı kokusuyla sergerdan olduğunuz çiçeklerle, güllerle bezeli… Bir yol ki sizi siz eyleyen… Baharın tüm ışıltısını ruhunuzda hissettiren… Heyecanlandıran… Coşturan… Tıpkı göğün mavisinde kanat danslarıyla kendinden geçmiş kuşlar misali… Bir yol ki canınıza can katan kısacası… İşte böylesi bir yoldu Kalemtıraş Dergisi yolculuğu benim için. Mektebim oldu 2021 yılından beri. Beni geliştirdi, dönüştürdü, oturmaktan inanılmaz keyif aldığım sıralarında. Eksikliklerimi görmemi sağladı mesela. O eksiklikleri şefkatli dokunuşlarıyla düzeltmeme yardımcı oldu. Kol kanat gerdi. Sahip çıktı kalemime ve kelâmıma. En önemlisi ise bana inandı. Evet, inandı, güvendi. Kelâmıma ehemmiyet verdi.

Yapabileceğinize çok az kişi inanır. Hatta bazen siz bile inanamazsınız size. “Yapamam, başaramam, daha iyi olamam.” dersiniz. Ama biri çıkar, size öyle bir inanır ki… Başaracağınıza o kadar emin olur ki… İşte Kalemtıraş Dergisi de hayatımda öyle oldu. En büyük nasiplerimden biriydi bu güzel yolculuk. Hayatımın ilkiydi. Biriciğiydi şüphesiz. Bu yolculuğu ve bu yolculuk boyunca yaşadığım hiçbir şeyi unutmayacak, kalbimin en güzel köşesinde muhafaza edeceğim. Hayatımın ilkine, bana eşsiz kapılar aralayan bu yolculuğun sonuna gelmiş olmaktan dolayı kalbim inanılmaz buruk. Uzun zamandır bu satırları erteliyor, kaçıyordum. Lakin hiçbir sondan kaçılmıyor.

İşte buradayım ve veda yazımla huzurlarınızdayım, kıymetli okurlar ve Kalemtıraş Dergisi ekibindeki tüm kalem ve kelâm arkadaşlarım, gönül dostlarım! İyi ki varsınız ve iyi ki yolumuz kesişti sizinle. Her birinize ayrı ayrı teşekkür ediyor, hürmetlerimi sunuyorum.
Hoşça kalın… Edebiyatla kalın.